بررسی ادبی نهج البلاغه در خطبه 83(الغراء)

امام علی (ع)،امام اول شیعیان و خطیب برتر زمان خود و همه زمان هاست که در دامان پیامبر رشد یافت و در های علوم بسیاری بر وی گشوده شد و در سایه معارف بسیار و باتوجه به اقتضای زمانه،سخنان گهربار بر زبان حضرت جاری گشت و توسط سید رضی به صورت مجموعه ای مدون جمع آوری شد و عنوان نهج البلاغه را گرفت. نهج البلاغه ازجمله کتب معتبر شیعی است که پس از قرآن، درجه و مرتبه والایی را دارا می باشد وبه لحاظ اهمیت وارزش بسیار ،پیوسته مورد توجه بوده است. این پایان نامه نیز، باتوجه به جایگاه نهج البلاغه،باموضوع (بررسی ادبی خطبه الغراء)برآن است که به بررسی چند مبحث ادبی در خطبه مذکور بپردازد. با توجه به گستردگی ادبیات ، سعی شده است تا کلمات خطبه، ابتدا از فرهنگهای مختلف و مرتبط استخراج و سپس ترجمه ای دقیق ازخطبه،ارائه گردد و سپس به تعریف بینامتنیت و نمودهای لفظی و معنایی آن با قرآن پرداخته شود ونیز میزان تاثیرپذیری نهج البلاغه از قرآن مورد بررسی قرار گیرد.همچنین خطبه از لحاظ بلاغی بررسی شود وصنایع لفظی(با محوریت سجع وجناس) ومعنوی آن استخراج گردد.وبه بررسی نمونه های ایماژ یا تصویر و کارکرد زیبایی شناسی خطبه وساختار آن پرداخته شود. ودر آخر نتیجه پژوهش چنین ارائه می گردد: که خطبه از لحاظ لغت و معنا در مرتبه والایی قرار دارد و اغراق نیست اگر چنین بگوییم که اکثر قریب به اتفاق الفاظ این خطبه،با مشابهت لفظی و معنایی وبینامتنیت با قرآن به کاررفته است و خطبه از جهت صنایع لفظی و معنوی در جایگاه در خورتوجهی قرار دارد؛و دو صنعت لفظی سجع و جناس،در آن بسیار کاربرد داشته و این دو صنعت نیز نقش موثری در بررسی ساختاری آن دارد ونیز از نظر صنایع معنوی نیز بسیار غنی می باشد و صنایع معنوی به کار رفته در خطبه نیز ،در بررسی ایماژ و تصویر نقش مستقیم و بالایی دارد ودر نهایت نیز در زمینه زیبایی شناسی،وباتوجه به اصول و مفاهیم آن ،چنین ابراز می شود که زیبایی خطبه نیز نظر هر خواننده ای را به خود جلب می کند،زیرا این زیبایی هم شامل زیبایی لفظ و هم معنا می شود.